Bagan en Kalaw

Hallo allemaal,

We vertrekken om 7uur vanuit Mandalay met de boot naar Bagan. De duur van de tocht is 10uur. De start verloopt niet zo soepeltjes. Er zijn meer passagiers dan in eerste instantie rekening mee is gehouden. Dus we moeten van boot wisselen, alle koffers en tassen weer overladen en opnieuw een plaats zoeken. We vertrekken zonder veel tijdverlies. Onderweg zien we verschillende tempels aan ons voorbij glijden. Gelukkig is het een beetje bewolkt, zodat het niet zo heet is op de boot. Na een aantal uren varen, loopt de boot met een flinke knal en gerammel vast op een zandbank. De schroef is in tweeën gebroken, gelukkig hebben ze nog een schroef meegenomen (zal wel vaker gebeuren). Na 45 minuten sleutelen kunnen we weer verder. Om 17uur komen we aan in Bagan, onze chauffeur staat al te wachten en brengt ons naar het hotel. 's Avonds eten we in een leuk restaurantje.

De volgende dag gaan we Bagan bekijken met onze chauffeur. Bagan heeft honderden tempels, pagodes en stoepa's, die allemaal rond de 700 jaar oud zijn. In elk gebouw bevinden zich boeddha beelden en worden nog door de locals geëerd. We bezoeken de grootsten en rijden door het indrukwekkende gebied. Het is behoorlijk heet en we besluiten na een aantal uren terug te gaan naar ons hotel voor een frisse duik in het zwembad. We spreken weer om 17uur af om de ondergaande zon te bekijken vanaf een tempel. Ondanks dat we in het nieuws in Nederlandse taal lazen dat het vanaf 1 maart niet meer mogelijk zou zijn, merken we er hier niks van. Dus we klimmen met heel wat andere de steile tempel op voor een mooie zonsondergang. Daarna weer eten in het gezellige straatje met de vele leuke restaurantjes.

De volgende morgen weer vroeg opstaan. We hebben een e-bike (electrische scooter) gehuurd en gaan om 5uur op weg naar dezelfde tempel maar nu om de zonsopgang te zien. De zonsopgang is mooi, zeker met de tientallen luchtballonnen die over de vlakte vliegen. De volgende dag doen we Bagan met de e-bike, wat erg leuk is, ik rij en Ellenour achterop.

Woensdagmorgen vertrekken we met de auto naar Kalaw, een rit van 6 uur. Wij rijden door het platteland, zien boeren met ossekarren het land bewerken. We bezoeken onderweg ook nog Mt. Popa, een berg met op de top een klooster. Via 777 trappen komen we boven uitgeput aan. Hier wordt Boedha weer vereerd in verschillende kitcherige ruimtes met gekleurde verlichting. Ook moeten we nog op de foto met een Birmezen. Het is behoorlijk druk op deze berg en overal lopen wilde apen rond. Na de afdaling vervolgen we onze rit naar Kalaw, waar we 's Middags aankomen. Kalaw ligt in de bergen van Myanmar op 1300 meter en van hieruit worden voornamelijk trekkings gedaan. Ellenour neemt een massage en ik wacht in de plaatselijke kroeg op haar. Voordat we gaan eten, eerst de volgende dag bespreken met de gids, we gaan een wandeling maken in de heuvels van Kalaw.

Om 8uur beginnen we aan de wandeling van vandaag. We lopen 10 km voordat we weer bij het hotel zijn. De gids stelt voor om later in de middag naar een viewpoint hoog op een berg te lopen, hij vindt het nu namelijk te warm. Dus vervolgen we om 15:30uur onze wandeling. Het is een flinke klim. 's'Avonds gezellig eten en op tijd naar bed. Morgen vertrekken we naar Inle.

Groetjes, Ellenour en Marcel

yangon en Mandalay

Hallo allemaal,

We komen woensdag vroeg in de ochtend aan op het vliegveld van Yangon. Ger de vader van Ellenour staat ons al op te wachten, hij zal de komende 2 dagen bij ons in Yangon blijven. We moeten eerst nog even langs het kantoor van het plaatselijke reisbureau voordat we kunnen inchecken in ons hotel.

We gaan lopend de stad verkennen en op zoek naar een restaurantje. Yangon is een drukke stad, maar wat meteen opvalt is de afwezigheid van brommers en scooters. Verder is het een typische Aziatische stad met veel bedrijvigheid. Overal staan kraampjes waar de meest uiteenlopende spullen en etenswaren worden verkocht. We eten in een leuk tentje soep en dimsums, erg lekker. Helaas geen bier in dit restaurant en dat zullen we in Yangon nog vaker hebben. Het is behoorlijk warm dus na een tjjdje te hebben gelopen gaan we op zoek naar een terrasje. We komen uiteindelijk uit bij een Italiaans restaurant, hier drinken we een pilsje en hkoelen we wat af.

We gaan terug naar het hotel en rusten wat uit. 's Avonds pakken we een taxi en laten ons naar het Roof top restaurant brengen. Vanaf het restaurant heb je een mooi uitzicht op de Shwedagon pagode, de grootste van Myanmar. Het is een beetje donker op het dakterras, maar het eten is goed en het bier koud.

We gaan op tijd slapen, het was een lange dag.

Na een goed ontbijt, pakken we de trein voor een rondje Yangon. De tocht duurt 3 uur en kost 15 cent. Na een uur rijden krijgen we pech met de trein. We staan inmiddels al een half uur stil, maar weten echter niet hoelang het nog gaat duren. Gelukkig komt er een andere trein aan en blijkt dat we deze ook kunnen pakken. Snel overstappen en maar hopen dat deze dezelfde route rijdt. Met enige vertraging komen we toch weer aan bij het begin van onze treintrip. Vanaf het station pakken we een taxi naar de Shwedagon pagode. Eerst eten en iets drinken, het was behoorlijk warm in de trein, dus een pilsje lust Ger en ik wel. Omdat we in de buurt van de pagode zijn, is er helaas geen bier te krijgen.

Ellenour en ik bezoeken de pagode. De schoenen moeten uit en met een roltrap wordt je naar boven gebracht. Het complex is groot en overal waar je kijkt zie je gouden en witte torentjes (stoepa's). 90% van de bevolking van Myanmar is boeddhistisch en dat is goed te zien. Na een dik uur en veel foto's verder, gaan we terug. We pikken Ger op en nemen de taxi naar ons hotel. Het is de laatste avond met Ger, dus we willen nog ergens iets drinken. We gaan op zoek naar een restaurantje waar ze bier hebben. Dat blijkt toch nog lastig. We zien echter een Heineken bar, niet meteen mijn keuze, maar het is niet anders. We gaan zitten, bekijken de kaart, maar zien geen bier. Zelfs in de Heineken bar is geen bier te krijgen. Gelukkig vinden we een restaurantje waar we toch ons pilsje kunnen drinken.

Op tijd slapen, want morgenvroeg vertrekken we om 6 uur naar Mandalay. We worden opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Eerst nemen we afscheid van Ger, hij vliegt een paar een later terug naar huis,

We komen rond de middag aan in Mandalay, een grote rommelige en stoffige stad. We doen het rustig aan vandaag, wat rondslenteren, iets eten en drinken en boodschappen doen. 's Avonds bezoeken we Mandalay hill, van waaruit je een mooie zonsondergang kunt zien. Na het eten ook nog even in ons hotel naar een poppentheater show gekeken, maar was niet de moeite waard.

De volgende dag hebben we een chauffeur die ons Mandalay en omstreken laat zien. We zullen de gehele dag met hem onderweg zijn. We bezoeken enkele pagodes en kloosters. In de middag gaan we naar Ava een klein plaatje aan de overkant van de rivier. Hier gaan we een paardenkar de bezienswaardigheden langs. Een tochtje van 2 uur. We eten in Ava en gaan dan op naar de U Bein brug voor mooie plaatjes te schieten bij zonsondergang. Deze 1.2 km lange houten brug is de langste in zijn soort. We zijn dan ook niet de enige hier. Het was een leuke en mooie dag vandaag. Morgen vertrekken we met de boot naar Bagan.

Groetjes, Ellenour en Marcel

Bolivia 2

Hallo allemaal,

Een aantal dagen geleden waren we nog in Sucre. Een leuke stad op 2800m hoogte. 's Morgens gaan we taart eten en verkennen we de stad. In de middag besluiten we om de dinosaurus voetafdrukken te gaan bekijken. Het blijkt een leuke en interessante excursie. 's Avonds gaan we lekker eten. Een pilsje krijg ik echter niet meer. Zondag is een referendum in Bolivia en data betekent geen alcohol en geen vervoer. Hierdoor is ons reisprogramma ook een klein beetje aangepast. In plaats van een overnachting in Potosi, reizen we nu van Sucre, via Potosi naar Tupiza. Daar hebben we dan 2 dagen ipv 1.

Zaterdag morgen worden we opgehaald en vertrekken we richting Tupiza, met een korte stop in Potosi. Potosi is de hoogst gelegen stad ter wereld en ligt op 4000m. De stad valt een beetje tegen. Je ziet dat het eens een mooie stad is geweest, maar dat is lang geleden. Na 2 uur rondlopen in de stad, vertrekken we naar Tupiza. Dit stadje ligt in het zuiden van Bolivia en wij zullen van hieruit ons 4-daagse jeep tour maken. Tupiza ligt niet zo hoog als Potosi, maar toch boven de 3000m en dat merk je.

Zondagmorgen maken we een flinke wandeling door de omgeving wat erg mooi is, hoge ruige rotspartijen. Vandaag is het referendum, dus geen verkeer op de straten. De meeste winkeltjes zijn ook gesloten. Als we 's avonds iets willen gaan eten moeten we eerst goed zoeken om een restaurant te vinden die open is. Het wordt pizza, de ingrediënten worden nog snel bij elkaar gezocht en bij de buren gehaald, maar we krijgen uiteindelijk een lekkere pizza.

Maandag vertrekken we met 4 jeeps richting de zoutvlaktes van Uyuni. Wij hebben voor de luxe optie gekozen, onze eigen jeep met chauffeur en gids/kok. Ook slapen wij in hotels ipv de slaapzalen die normaal tijdens deze tour worden gebruikt.

Het wordt een ontzettend mooie tocht. Het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. We rijden tussen hoge bergen en vulkanen ieder met een andere kleur meer. We zien lama's en vicunia's (klein soort wilde lama), condors en heel veel flamingos. Elk uur een andere uitzicht. Dit is één van de mooiste plekken waar we geweest zijn. We zullen ongeveer 1200 km afleggen op hoogtes tussen de 3400 en 5000m. Onze hoogste slaapplek is 4600m en dat merk je. We worden 's nachts een paar keer wakker met hoofdpijn en ontzettende dorst. Buiten vriest het flink, maar wij liggen lekker onder de Alpaca wol.

Woensdag in de middag komen we op de zoutvlakte (Salar de Uyuni) aan. Het is een vreemde omgeving, een enorme witte vlakte, zo ver het oog reikt. Midden op de vlakte wachten we op de zonsondergang om daarna naar ons hotel te gaan. De volgende dag rijden we verder over de zoutvlakte en maken we zoals iedereen 'funny pictures'. Aan het eind van de middag komen we in Uyuni aan en zit onze super tour erop. We vertrekken vanavond met de nachtbus naar La Paz.

We zullen 3 dagen in La Paz blijven voordat we weer naar huis vliegen. De ligging van deze grote stad is geweldig. Het centrum bevindt zich in het dal en de rest van de stad is gebouwd op en tegen de omringende bergen. Met de kabelbaan gaan we naar boven om een goed overzicht te krijgen. Het weer is echter niet zo goed, maar het tochtje is toch leuk. De rest van de dag ploeteren we door de stad, wat niet meevalt op deze hoogte en met de steile straten. Het is flink klimmen.

Zaterdag hebben we in de morgen een excursie naar Tiwanaku, een archeologische opgraving. Erg mooie opgraving, maar de presentatie ervan is niet echt professioneel, jammer. Menig museum zou graag deze vondsten willen tonen.

Vandaag is onze laatste dag in Bolivia, we hebben nog een excursie naar Chacaltaya, een voormalig skigebied. Deze berg ligt op 5384 meter. Het is anderhalf uur rijden vanaf La Paz, over een weg waar ik nog niet met een kleine fiat panda over zou durven. Wij gaan met een oude bus. De weg is slecht, zeer smal en met diepe afgronden. De route is wel erg mooi. Boven aangekomen hebben we anderhalf uur de tijd om naar de top te lopen. De afstand valt mee, maar het is koud en we zitten boven de 5000 meter, maar het lukt ons om de top te bereiken. Het uitzicht is geweldig en de naast gelegen bergen zijn zelfs nog hoger. We bezoeken vandaag ook nog Moon Valley, een vreemde rotsformatie aan de rand van de stad.

Onze reis in Bolivia zit erop. We hebben heel veel gezien van dit ontzettend mooie land, vriendelijke bewoners en goed eten. Bolivia heeft veel te bieden, maar toeristisch is het nog zeker niet. Bolivia is zeker een aanrader.

Groetjes, Ellenour en Marcel

Bolivia 1

Hallo allemaal,

Vrijdagmorgen komen we aan in Santa Cruz, het is bewolkt. We worden naar ons hotel gebracht. Daar ontbijten we eerst en gaan dan de stad in. Het playa mayor (wat elke stad of dorp heeft in midden en zuid amerika) ligt op loopafstand. We drinken koffie, lopen wat rond en doen boodschappen. Het begint te regenen. We gaan terug naar het hotel voor een dutje. Het blijft hard regenen en het is koud, het zou eigenlijk boven de 30 graden moeten zijn. s'Avonds gaan we bij het plein eten. Lopen na het eten rond wat rond en gaan optijd naar bed. De volgende dag vertrekken we uit Santa Cruz en begint onze rondreis door Bolivia pas echt.

We worden op tijd opgehaald en vertrekken naar Refugio los Volcanos, een eco-lodge tussen se bergen in het Amboro NP. We zijn nog met 3 andere in de lodge, voornamelijk vogelaars. We maken de komende 2 dagen meerdere wandelingen door het mooie gebied en er worden veel vogels gespot. Zondag in de namiddag vertrekken we naar onze volgende slaapplaats, Samaipata. Het is een klein stadje met enkele restaurantjes en kleine hotels. Maandag hebben we een hike in Amboro NP, de wandeling is in een prehistorisch bos met mooie reuze varens. We

zitten hier al op hoogte, namelijk 2200m. Na de flinke wandeling van 4 uur gaan we in het centrum van het stadje iets eten. Dit gedeelte van Bolivia is nog niet toeristisch en veel is er dus ook niet te doen.

Dinsdag begint onze 3 daagse tour richting Sucre. Vandaag staat in het teken van Che Guevara, de guerrillia strijder van Fidel Castro. Che is in Bolivia vermoord en alle plekken die hier ook maar iets mee te maken hebben krijgen we te zien. We bezoeken een museum, een mausoleum, een schooltje, een ziekenhuis en tot slot overnachten we ook nog in het huis waar via een telegram de dood van Che de wereld werd ingestuurd. De route vandaag was echter zeer mooi, langs hoge bergen en diepe dalen. Het dorpje waar we slapen telt 10 families en ligt op een doodlopende weg. En natuurlijk staat ook hier alles in het teken van Che.

Woensdag hebben we een lange dag voor de boeg. Veel kilometers over slechte onverharde wegen. Gelukkig hebben we een goede auto. Het landschapmis ruig en afwisselend. Hoge bergen, cactussen en mooie vergezichten. Het is behoorlijk heet. We maken ook nog een 2 uur durende wandeling. Het is een uitgestrekt en verlaten gebied. We nemen onderweg verschillende locals mee, die in de brandende zon vele kilometers moeten lopen. We overnachten in Villa Serano. Weer een klein stadje met weinig voorzieningen. We eten in het enige restaurant, een soort Boliviaanse fastfood restaurant. Het stadje staat bekend om de grootste Charango, een gitaar.

Donderdagmorgen ontbijten we niet in ons hotel, maar in het dorpje. Het blijkt dat bijna iedereen uit het dorp hier komt ontbijten, geen broodjes maar rijst met kip en soep (niet voor ons). Na het ontbijt vertrekken we richting Sucre, de hoofdstad van Bolivia. We rijden weer door een mooie streek. Langzaam stijgen we in hoogte en komt de Andes inzicht.

Vandaag hebben we de gehele dag in Sucre en vieren we de verjaardag van Ellenour.

Groetjes, Ellenour en Marcel

Madeira

Hallo allemaal,

Onze reis in Madeira zit er alweer bijna op. Vorige week donderdag zijn we na een korte vlucht aangekomen in Funchal. Meteen de auto opgehaald en vertrokken naar ons eerste hotel. De rit is mooi en de weg kronkelt zich langszaam omhoog de bergen in. Het hotel ligt boven op de berg met een fantastisch uitzicht, hier zullen we 3 nachten blijven.

Onze eerste wandeling gaat 700 meter het dal in naar een klein dorpje. We drinken een kopje koffie en gaan dezelfde weg terug. Echter is het nu flink klimmen en zijn onze benen nog niet gewend aan de bergen, maar het is een goede oefening voor de volgende dag. We lopen dan namelijk de zwaarste en tevens mooiste wandeling van Madeira, van de Pico do Arieiro naar de Pico Ruivo en terug. 12 km over de hoogste berg pieken. Het is behoorlijk afzien, maar de omgeving en de uitzichten vanaf de bergen zijn geweldig. In 5 en een half uur hebben we de klus geklaard.

De komende dagen zullen we nog een aantal hele mooie wandelingen maken langs de irrigatiekanalen (levada's) van Madeira. Deze lopen over het hele eiland. De wandelingen gaan langs diepe ravijnen, door oude laurierbossen en kleine, donkere tunnels. Elke wandeling is prachtig. In de middag bezoeken we dorpjes en genieten we van het lekkere weer op een terrasje.

We kunnen wel zeggen dat we Madeira gezien hebben. In 10 dagen tijd hebben we een kleine 800 km gereden op een eiland van 50 km lang en 20 km breed, elke bergweg en dorpje hebben we gehad.

Gisteren de gehele dag in Funchal geweest, de grootste stad van Madeira. We hadden het niet verwacht, maar het is een erg leuke stad. Hier verblijven de meeste toeristen en bejaarden. Ten opzichte van de rest het eiland is het hier druk, maar de stad heeft een aangename sfeer.

Vandaag zijn we met de veerboot naar Ponto Santo vertrokken, een eiland 2 uur varen vanaf Madeira. We hadden de boot bijna gemist, ik schrok om 7.15 wakker. De wekker was niet afgegaan en over 5 minuten moesten we in de taxi zitten. Dus dat was even haasten, maar uiteindelijk op tijd aan boord. De zee is vrij ruw.

Morgen een flinke strandwandeling maken en 's avonds weer met de boot terug naar Funchal voor onze laatste dag in Madeira.

Madeira is een prachtig eiland, met mooie natuur, ruige bergen en genoeg leuke restaurantjes en het weer is ideaal.

Groetjes, Ellenour en Marcel

Botswana en Zimbabwe

Hallo allemaal, De laatste week alweer veel gezien en veel kilometers gemaakt. Vanuit Etosha vertrokken naar de Okavango delta in Botswana. We hebben een lodge aan het water. We zijn hier 2 dagen, maken een sunset boottocht en de volgende morgen een tocht in een Mokoro (soort kano). Het aantal dieren valt een beetje tegen, maar mooi is de delta wel. De volgende dag terug naar Namibië om van hieruit verder te gaan naar Chobe NP. We rijden via de Caprivi strook, een gebied van 500 km lang tussen Angola en Botswana. In Chobe maken we een boottocht in de namiddag, we zien heel veel dieren, waaronder nijlpaarden en olifanten. De tocht is erg mooi. De volgende ochtend doen we game drive met een safaritruck, het aantal dieren valt tegen. Wel krijgen we een lekke band in het park, onder toezicht van een aantal buffels wordt de band verwisseld. In de middag maken Ellenour en ik nog een gamedrive, de rest van de groep heeft er geen zin meer in. We zien nu wel veel wild, overal staan groepjes olifanten en rijden we met jeep tussen de olifanten. Het was een erg mooie gamedrive, de laatste van onze reis. De volgende dag vroeg op, want we moeten de grens over naar Zimbabwe. Hier worden de visa's met de hand geschreven, dus als je pech hebt moet je lang wachten. De grens gaat om 6 uur open. Wij staan om kwart voor 5 bij de grens en zijn de eerste. Na een uur visa's schrijven mogen we de grens over. Het is nog een uur rijden naar de Victoria Watervallen, hier zullen we onze laatste 2 dagen van de vakantie verblijven. We gaan vandaag een helikoptervlucht maken over de Victoria Falls. Er gaan 6 passagiers in de helikopter, 5 achter de piloot en 1 naast de piloot. Ik mag naast de piloot zitten en heb uitstekend zicht. We vliegen een kwartier over de waterval en de omgeving. De volgende dag, de laatste echte vakantiedag, ga ik raften op de Zambezi rivier. Ik ga met 2 andere van de groep, Ellenour gaat niet mee. Het schijnt één van de heftigste en ruigste raft rivieren op de wereld te zijn, en dat heb ik geweten! Ik word vroeg opgehaald, naar de rivier gebracht, instructies gekregen, de kloof naar onder lopen en dan gaat het avontuur beginnen. Het wordt inderdaad een ruige en zware tocht. Moeilijk te beschrijven, dus hier wat cijfer; - 31 km lang raften - tussen Zimbabwe en Zambia - 19 rapids (stroomversnellingen)- cat. 1-6 (6 is max) - 5 categorie 5 en enkele 4 en 3 rapids - 3 flips (omslaan van de boot, vertikaal) - hard roeien en zwemmen - 800 meter steil omhoog klimmen (lopen) aan het eind Resultaat: helemaal kapot!!! Maar een ervaring rijker. 's-Avonds afscheid genomen van de gids en de laatste keer samen met de groep gegeten. Het was een mooie reis, weer veel gezien van het mooie Afrika. De reisafstanden waren lang en zwaar. Maar zoals onze reisleider in het begin zei; "Africa is no holiday, but an adventure!" Groetjes, Ellenour en Marcel

Namibië 2

Hallo allemaal, Vandaag weer een lange rit. We zijn onderweg naar Botswana. Inmiddels alweer veel gezien en heel wat kilometers gemaakt. Afgelopen zaterdag kwamen we in Swakopmund aan. Een duits georiënteerd stadje gelegen aan de kust. We gaan gezellig met de groep eten en de activiteiten voor morgen worden besproken. We zijn namelijk nog een volle dag in Swakopmund. Wij plannen geen activiteit voor morgen. Gewoon even niets. We slenteren door het stadje, drinken koffie, eten gebak, wandelen op de pier, pilsje drinken op terras en zo krijgen we dag om. In de avond gaan we met een aantal van de groep eten. Maandag vertrekken we richting Etosha. We rijden langs langs de kust naar het noorden. Onderweg stoppen we bij een enorme zeehonden kolonie. De kust is uitgestrekt en kaal en wordt de Skeleton Coast genoemt, oude verroeste scheepswrakken liggen in de branding. Vandaag de laatste dag over gravelwegen, gelukkig!!! Zodra we meer het binnenland inrijden en de kust achter ons later, begint ook de temperatuur te stijgen en wordt het bloedheet. 'sAvonds aangekomen in onze accommodatie, begint het te onweren en later enorm te regenen, de laatste keer was in april, De volgende morgen we naar Etosha NP, maar eerst brengen we een bezoek aan een Himba dorp. Himba's staan bekend om de okerkleurige modder waarmee de vrouwen zich insmeren. Het gebruik van water om zich ermee te wassen is verboden. We komen in de middag aan bij Etosha NP, we hadden natuurlijk weer oponthoud door een mankement aan de bus. Etosha is een gigantisch groot wild park, inclusief een grote zoutvlakte. Het park is uitgestrekt, dor en begroeid met doornstruiken. We zien deze middag al veel wild, zoals een leeuw, zwarte neushoorn, een paar olifanten en veel giraffen, zebra en impala's. Niet slecht voor een paar uur in het park. De volgende dag hebben we een hele dag game drive met een safari truck in het park. Weer enorm veel wild gezien, zoals de luipaard. Het blijft leuk en spannend om wild te spotten. 'sAvonds de dag afgesloten in een mooie lodge. Groetjes, Ellenour en Marcel

Namibië 1

Hallo Allemaal, Woensdag vertrokken uit Kaapstad richting Namibië een hele dag in de bus zitten. Het landschap is saai en de bus blijkt niet zo luxe te zijn als in de brochure vermeldt. De zitplaatsen zijn erg krap en dat maakt het lastig om naast elkaar te zitten, maar dat zal niet het enige probleem met de bus zijn.... Donderdag eerst een korte rit tot aan de grens van Namibië. Eerst Zuid-Afrika uit, dan honderd meter verder Namibië in. Dit zou probleemloos moeten gaan, echter onze chauffeur blijkt geen werkvergunning voor Namibië te hebben. Dus bellen, onderhandelen, wachten en nog langer wachten, maar de chauffeur komt er niet in. Gelukkig kan en mag onze reisleider wel rijden. We laten de chauffeur achter en vervolgen onze weg. Namibië heeft voornamelijk gravelwegen en dat merken we al snel in onze "luxe" bus. Het rammelt behoorlijk. Na een uur rijden komt er flinke stofwolk in de bus begint er een lampje te branden en te piepen. We komen er niet achter wat het is en uit gaan ie ook niet. Dus met de koptelefoon op rjjden we verder door het verlaten landschap. onderweg zien we enkele struisvogels, spiesbokken en kleine antilopen. Aan het eind van de dag bereiken we Fish River Canyon. Hier maken we een wandeling en bekijken de kloof voordat we naar onze accommodatie gaan. 's Avonds gezellig eten met de groep. Er wordt ook nog een verjaardagstaart bezorgt en een liedje gezongen door het personeel voor de verjaardag van Ellenour. Vrijdag hebben we weer een lange reisdag, maar dat zullen we nog wel vaker hebben. We moeten tenslotte een kleine 7000km afleggen. Het landschap is erg mooi, ruige bergen, uitgestrekte zandvlakte met veel stenen en hier en daar een boompje. We lunchen in een klein dorpje en genieten van het mooie weer. We zijn alweer een tijdje onderweg als plotseling de chauffeur stopt, hij merkt iets vreemd aan de bus. Misschien een lekke band? Het blijkt erger te zijn, de volledige ophanging met 2 wielen zijn we verloren van de bagagewagen die achter de bus hangt. Door de herrie in de bus heeft niemand dit gehoord of gemerkt. Gelukkig zitten we vlak bij een dorpje en kunnen we nadat we de bagage overgeladen hebben een pilsje pakken op een terrasje. Na anderhalf uur kunnen we weer verder, zonder aanhanger! Gisteren hadden we een actieve en erg mooie dag. Eerst onze nieuwe chauffeur oppikken en dan naar Dune 45. Deze grote zandduin gaan we beklimmen, wat niet zo gemakkelijk blijkt te zijn. De harde wind en losse zand maken het een pittige klim. De omgeving is echter zeer mooi. Hierna bezoeken we Deadvlei, een vallei tussen de zandduinen met 800 jaar oude dode bomen, een plek om mooie foto's te maken. We zitten midden in de woestijn, droog, heet, blauwe lucht zonder wolken. 's Avonds weer lekker eten en gezellig naborrelen. Het bevalt uitstekend!(op de bus na...) Groetjes, Ellenour en Marcel